Ewa Pelikant-Grodzka, Telewizja Kopernik: Panie dyrektorze, zacznijmy może od tego, czym jest Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie?
Dr Jerzy Kiełbik, Instytut Północny im. W. Kętrzyńskiego w Olsztynie: Jesteśmy instytucją, której celem jest upowszechnianie i badanie historii regionalnej. Upowszechnianie na różne sposoby, od wydawnictw naukowych, takich jak „Komunikaty Warmińsko-Mazurskie”, przez książki naukowe lub popularnonaukowe, po wydawnictwa popularne, czy też wystawy, które mają dotrzeć do jak najszerszej publiczności i w wersji takiej już najbardziej spopularyzowanej docierać z informacjami dotyczącymi Warmii i Mazur.
Wspomniał Pan o tym docieraniu do jak najszerszej publiczności, a ten ostatni rok to był rok, w którym to docieranie do jak najszerszej publiczności było mocno utrudnione. Jak to wyglądało w Instytucie Północnym?
Dla Instytutu Północnego było to swego rodzaju wyzwanie, dlatego że jest to pierwszy pełny rok naszej działalności jako instytucji kulturalnej, zatem wchodzimy z nową działalnością, a jednocześnie ta nowa działalność musi od razu zostać przekształcona w coś innego. Wprowadziliśmy do naszego zakresu oddziaływania szereg wydarzeń organizowanych on-line po prostu, co ma swoje dobre i złe strony, bo ten kontakt publiczności z referentami na przykład podczas konferencji jest nieodzowny, powoduje, że można na żywo zadać pytanie, spotkać się, porozmawiać z tymi ludźmi, ale z drugiej strony to, że my możemy działać on-line i to, ze transmitujemy różne wydarzenia on-line powoduje, że tak naprawdę docieramy do wielu osób, które mogą w dowolnym momencie obejrzeć to, co prezentujemy. Już w tej chwili widać, że zainteresowanie tymi nowymi formami udostępniania jest szerokie.
Ważną działalnością Instytutu Północnego jest działalność wydawnicza. W tym roku udało się wydać bardzo wiele publikacji, tych waszych cyklicznych publikacji, ale również książkę.
Wiele się mówi na temat Sierpnia 1980 roku, a w Ośrodku Badań Naukowych jeszcze wcześniej wydawaliśmy książkę Zenona Złakowskiego, natomiast teraz postanowiliśmy powrócić do tematu i zastanowić się, aby na nowo można było podejść do tej kwestii i nie w kontekście wielkiego ruchu, który był ogólnopolski, tylko w tym lokalnym znaczeniu. Żeby pokazać, co się działo w Olsztynie, co dotykało olsztynian, jak olsztyniacy – właściwie szerzej – mieszkańcy regionu się włączyli w ten ruch, co oni stworzyli tutaj. I ta książka Zenona Złakowskiego w naszym rozumieniu była pewnym wskaźnikiem, żeby pokazać, że właśnie pewne rzeczy się wydarzyły tutaj w regionie.
Te duże publikacje to jedno, a wasze cykliczne wydawnictwa to drugie. Powiedzmy może o nich.
Co roku ukazują się „Komunikaty Warmińsko-Mazurskie”, jest to czasopismo naukowe, stricte naukowe, też od pewnego czasu ukazuje się ono w dwóch wersjach – po pierwsze cyfrowej, a po drugie papierowej. Oprócz tego w tym roku wydaliśmy, i tu udało nam się jeszcze w tym roku, bo to był styczeń, zorganizować spotkanie – było to wydawnictwo już piąte z cyklu „Olsztyn w dokumentach”.
I takie ważne wydarzenie, które na żywo mogło zobaczyć bardzo wielu mieszkańców regionu, wystawa, która objechała wiele miast.
Tak, „Bohaterowie plebiscytu” w tym roku to jest bardzo ważny rok i też te wszystkie obostrzenia związane z epidemią spowodowały, że wiele rzeczy musi być ograniczonych. Jest to rok stulecia plebiscytu, dla nas niezmiernie istotny, dlatego że jesteśmy w budynku, gdzie mieścił się Mazurski Komitet Plebiscytowy. Niestety nie mogliśmy wielu rzeczy zrobić, wiele rzeczy zostało ograniczonych, 22 października udało nam się zorganizować konferencję poświęconą plebiscytom, w ogóle, także w Polsce, bo to był taki sposób rozwiązywania konfliktów międzynarodowych przed stu laty, a z drugiej strony wydajemy w tej chwili też, kończymy nasz program „Niepodległa”, gdzie wydajemy po pierwsze książkę Jana Chłosty poświęcona rodowi Pieniężnych, ta książka już jest dostępna w Instytucie, a druga rzecz to jest książka Stanisława Achremczyka poświęcona domom polskim we wschodniopruskim Olszynie. Udało nam się zrealizować większość naszego programu, z czego jesteśmy zadowoleni. Musieliśmy siłą rzeczy dostosować się do panujących warunków, musieliśmy od tego odejść, co byłoby możliwe, gdyby było inaczej, ale dotarliśmy z drugiej strony do nowych osób i mam nadzieję, że zainteresowaliśmy je historią tego regionu, a to jest naszą ideą.
Dziękuję za rozmowę.
